Dodatkowe informacje:
Janusz Kotowicz, profesor, doktor habilitowany nauk technicznych, inżynier mechanik-energetyk, specjalista w zakresie energetyki oraz budowy i eksploatacji maszyn, w latach 2008-2016 r. dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, a od września 2016 r. pełniący funkcję Prorektora ds. Współpracy z Otoczeniem Społeczno-Gospodarczym Politechniki Śląskiej. Był lub jest kierownikiem zakładu, zastępcą dyrektora i dyrektorem Instytutu Maszyn i Urządzeń Energetycznych Politechniki Śląskiej. Prof. J. Kotowicz jest autorem i współautorem ponad 300 publikacji w tym: 9 książek i monografii, 155 artykułów w czasopismach zagranicznych i krajowych, 4 patentów oraz promotorem 12 zakończonych przewodów doktorskich (6 wyróżnionych) oraz promotorem 75 prac magisterskich. Sekretarz Komitetu Energetyki przy Prezydium PAN, członek Regionalnej Śląskiej Rady ds. Energii, członek Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN. Od wielu lat prof. Janusz Kotowicz ściśle współpracuje z przemysłem: w tym z grupami energetycznymi Tauron S.A., EDF Polska S.A., PGE Polska Grupa Energetyczna S.A., Grupa Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A., Energoprojekt, Rafako S.A., GE (General Electric) Energy, Foster Wheeler, Fawent S.A. Hobby: wędrówki górskie, literatura.

Dodatkowe informacje:
Prof. dr hab. inż. Mirosław Karbowniczek jest absolwentem Wydziału Metalurgicznego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Po ukończeniu studiów w roku 1978 podjął pracę na Wydziale Metalurgicznym (obecnie Wydział Inżynierii Metali Informatyki Przemysłowej) AGH, gdzie pracuje do dnia dzisiejszego, aktualnie na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W 1987 r. obronił doktorat, w 1999 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego, w 2016 roku tytuł profesora. Przez dwie kadencje (lata 2002-2005, 2005-2008) był prodziekanem, a następnie przez jedną kadencję (2008-2012) dziekanem Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Od 2012 r. pełni funkcję Prorektora ds. Ogólnych AGH. Jest przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii Polskiej Akademii Nauk. Przez cały okres pracy zawodowej skupia swoje zainteresowania naukowe na zagadnieniach budowy, konstrukcji i sterowania pracą elektrycznego pieca łukowego oraz technologii produkcji stali w tym urządzeniu. W tym obszarze zrealizował także pracę doktorska i habilitacyjną. Jest autorem 3 monografii, autorem lub współautorem ponad 20 rozdziałów w książkach oraz ponad 90 artykułów w zagranicznych i krajowych czasopismach naukowych, wyniki swoich badań prezentował na ponad 80 krajowych i międzynarodowych kongresach i konferencjach. Współautor 11 patentów oraz 2 zgłoszeń patentowych. Kierował lub był głównym wykonawcą ponad 80 projektów badawczo-rozwojowych, w tym wielu o zasięgu międzynarodowym, spośród których wyniki 18 zostały wdrożone do przemysłu.

---

Dodatkowe informacje:
Absolwent Instytutu Transportu Politechniki Śląskiej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1996 roku na Wydziale Inżynierii Materiałowej, Metalurgii i Transportu, a doktora habilitowanego w 2002 roku na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej. Tytuł profesora otrzymał w 2014 roku. W latach 2002-2008 pełnił obowiązki prodziekana ds. organizacji i rozwoju Wydziału Transportu, a następnie w latach 2008-2016 dziekana. Od 2016 roku pełni funkcję prorektora ds. ogólnych Politechniki Śląskiej. Przedmiotem działalności naukowej profesora są układy napędowe środków transportu, a w szczególności modelowanie zjawisk dynamicznych zachodzących w układach napędowych z przekładniami zębatymi i ich projektowanie, diagnostyka wibroakustyczna przekładni zębatych, silników spalinowych i innych elementów układów napędowych, a także trwałość elementów sprężystych w zawieszeniach pojazdów samochodowych i optymalizacja eksploatacji autobusów elektrycznych. Profesor jest promotorem wielu prac inżynierskich i magisterskich oraz 5 nagradzanych i wyróżnianych prac doktorskich. Jest również autorem 7 monografii, rozdziałów, podręczników akademickich oraz licznych artykułów i ekspertyz. Kierował oraz był głównym wykonawcą około 55 prac naukowo-badawczych. Jest także m.in. członkiem Komitetu Transportu PAN, Sekcji Podstaw Eksploatacji Komitetu Budowy Maszyn PAN oraz Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej. Jest laureatem licznych nagród rektora Politechniki Śląskiej, został także odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.

---

Dodatkowe informacje:
Prorektor Politechniki Warszawskiej, Dziekan Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej (2008-2016), Kierownik Zakładu Telekomunikacji w Transporcie (1995-2008). Absolwent Wydziału Elektroniki PW (1972), doktor nauk technicznych (1983), doktor habilitowany (1997), profesor (2006). Praca zawodowa początkowo w przemyśle (automatyka i systemy pomiarowe), od 1975 pracownik naukowo - dydaktyczny Politechniki Warszawskiej. W pracy naukowej zajmuje się problemami eksploatacji systemów transportowych ze szczególnym uwzględnieniem ich bezpieczeństwa i niezawodności. Zainteresowania naukowe obejmują też nowoczesne rozwiązania w zakresie infrastruktury, środków transportu i technologii transportowych. Posiada dorobek badawczy w dziedzinach projektowania, budowy, organizacji i modelowania systemów telematyki transportu. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych i raportów z prac badawczych. Przewodniczący Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk obecnej kadencji.

---

Dodatkowe informacje:
Prof. dr hab. inż. Jan Żurek w swojej pracy zawodowej pełnił i nadal pełni szereg ważnych funkcji: prorektora ds. współpracy z gospodarką Politechniki Poznańskiej (2012 – nadal), dziekana Wydziału Budowy Maszyn i Zarządzania (od 2005 - 2012), dyrektora Instytutu Technologii Mechanicznej IMt (2002-2005), kierownika Zakładu Projektowania Technologii IMt (od 1999 - nadal), oraz kierownika Katedry Obrabiarek i Urządzeń Przemysłowych Wydziału Technologii Drewna Akademii Rolniczej w Poznaniu (1992-1995). Działalność naukowo-badawcza profesora mieści się w dyscyplinie naukowej budowa i eksploatacja maszyn, specjalność: projektowanie, automatyzacja i robotyzacja procesów technologicznych obróbki oraz montażu. Prace naukowe związane są z ilościową oceną technologiczności konstrukcji oraz technologii montażu i robotyzacji procesów technologicznych, w tym ich badań oraz modelowania i symulacji za pomocą teorii grafów. Stworzył zespół (szkołę) zajmujący się modelowaniem technologii i organizacji systemów montażowych, z którego pochodzi znacząca liczba prac naukowych publikowanych z tej problematyki w Polsce. Opracował koncepcje oraz sprawował nadzór nad realizacją nowoczesnych stanowisk laboratoryjnych z technologii montażu i robotyzacji procesów technologicznych. Legitymuje się bogatym dorobkiem publikacyjnym, który obejmuje ponad 350 prac, w tym 4 monografie krajowe, 4 skrypty, wiele artykułów oraz referatów krajowych i zagranicznych. Ponadto jest współautorem ponad 30 wdrożonych rozwiązań konstrukcyjno-technologicznych oraz autorem szeregu opinii o innowacyjności. Jest także recenzentem wielu prac promocyjnych, w tym kilkudziesięciu opinii w postępowaniu o nadanie tytułu profesora nauk technicznych, w przewodach habilitacyjnych oraz prac doktorskich. Efektem pracy naukowej było m.in. wypromowanie siedmiu doktorów (3 doktoraty znacząco zaawansowane).